Deyver Vega

Deyver Vega
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Deyver Antonio Vega Álvarez

Data i miejsce urodzenia

19 września 1992
Quesada

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Herediano

Numer w klubie

15

Kariera juniorska
Lata Klub
2001–2005 Escuela Carioca
2005–2010 Deportivo Saprissa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2010–2016 Deportivo Saprissa 113 (20)
2010–2011 → Municipal Grecia (wyp.)
2016–2018 Brann 48 (9)
2019–2020 Vålerenga 29 (3)
2020 Sandefjord 14 (1)
2021 Politehnica Jassy 14 (1)
2021–2022 Sandefjord 24 (2)
2023– Herediano 23 (2)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2007  Kostaryka U-16 (2)
2008–2009  Kostaryka U-17 9 (2)
2011  Kostaryka U-20 8 (1)
2011  Kostaryka U-23 2 (0)
2015–  Kostaryka 12 (0)
  1. Aktualne na: 15 kwietnia 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 15 kwietnia 2024.

Deyver Antonio Vega Álvarez (ur. 19 września 1992 w Quesadzie) – kostarykański piłkarz występujący na pozycji skrzydłowego, reprezentant Kostaryki, od 2023 roku zawodnik Herediano.

Kariera klubowa

Vega pochodzi z miasta Quesada w kantonie San Carlos[1]. Jego ojciec Deyver Vega senior również był piłkarzem – występował w klubach LD Alajuelense i AD San Carlos[2]. Treningi piłkarskie rozpoczynał w szkółce juniorskiej Escuela Carioca, skąd w wieku trzynastu lat przeniósł się do stołecznego San José, dołączając do akademii młodzieżowej krajowego potentata – Deportivo Saprissa[3]. Kilka sezonów później rozpoczął występy w drugoligowej filii Saprissy o nazwie Saprissa de Corazón, spędził także rok na wypożyczeniu w drugoligowym Municipalu Grecia. Do pierwszej drużyny Saprissy został włączony przez szkoleniowca Alexandre Guimarãesa i w kostarykańskiej Primera División zadebiutował 15 stycznia 2012 w wygranym 3:1 spotkaniu z Puntarenas. Premierowego gola strzelił natomiast 15 kwietnia tego samego roku, z rzutu karnego w wygranej 4:0 konfrontacji z Cartaginés. Szybko został jednym z ważniejszych graczy Saprissy – choć często występował jeszcze jako rezerwowy – i w 2013 roku zdobył z nią puchar Kostaryki – Copa Banco Nacional.

W wiosennym sezonie Verano 2014 wywalczył z Saprissą tytuł mistrza Kostaryki, lecz pozostawał wówczas głównie rezerwowym. Dopiero potem został podstawowym graczem ekipy i pół roku później – w jesiennym sezonie Invierno 2014 – zdobył kolejne mistrzostwo Kostaryki, współtworząc siłę ofensywną zespołu z graczami takimi jak Ariel Rodríguez czy Daniel Colindres. W tym samym roku doszedł także do finału krajowego pucharu – Copa Popular. W sezonie Invierno 2015 wywalczył swoje trzecie mistrzostwo Kostaryki, mając ważne miejsce w taktyce trenera Carlosa Watsona. W styczniu 2016 został odsunięty od składu wobec odmowy przedłużenia wygasającego latem kontraktu i prowadzenia negocjacji transferowych z klubami zagranicznymi[4]. Ogółem barwy Saprissy reprezentował przez cztery lata.

W marcu 2016 Vega został piłkarzem beniaminka ligi norweskiej – SK Brann, podpisując z nim trzyipółletni kontrakt[5]. W ekipie z Bergen występował już jego rodak Bismar Acosta. W Tippeligaen zadebiutował 3 kwietnia 2016 w wygranym 2:1 meczu z Aalesunds, zaś pierwszą bramkę zdobył 7 sierpnia tego samego roku w wygranym 1:0 pojedynku z Strømsgodset. Już w sezonie 2016 zdobył z Brann tytuł wicemistrza Norwegii, zaś w marcu 2017 zajął drugie miejsce w krajowym superpucharze – Mesterfinalen.

Kariera reprezentacyjna

W kwietniu 2009 Vega został powołany przez Juana Diego Quesadę do reprezentacji Kostaryki U-17 na Mistrzostwa Ameryki Północnej U-17. Uprzednio występował w środkowoamerykańskich kwalifikacjach do tego turnieju, podczas których strzelił po golu w meczach z Nikaraguą (9:0) i Salwadorem (2:1). Podczas tych rozgrywek wystąpił we wszystkich trzech spotkaniach w wyjściowym składzie, zaś jego kadra zajęła drugie miejsce w grupie – turniej został wówczas przerwany ze względu na epidemię grypy A/H1N1 w Meksyku. Pięć miesięcy później znalazł się w składzie na Mistrzostwa Świata U-17 w Nigerii, podczas których rozegrał dwa z trzech możliwych meczów (z czego dwa w pierwszym składzie). Kostarykańczycy odpadli wówczas z juniorskiego mundialu już w fazie grupowej.

W marcu 2011 Vega znalazł się w składzie reprezentacji Kostaryki U-20 na Mistrzostwa Ameryki Północnej U-20. Na gwatemalskich boiskach był głównie rezerwowym; wystąpił we wszystkich możliwych pięciu spotkaniach (aż w czterech z nich po wejściu z ławki) i zdobył bramkę w meczu fazy grupowej z Gwadelupą (3:0). Podopieczni Rónalda Gonzáleza dotarli wówczas do finału, ulegając w nim Meksykowi (1:3). Po upływie czterech miesięcy został powołany na Mistrzostwa Świata U-20 w Kolumbii; tam rozegrał trzy z czterech meczów (wszystkie jako rezerwowy), natomiast kostarykańska młodzieżówka odpadła ze światowego czempionatu po porażce w 1/8 finału z gospodarzami – Kolumbią (2:3).

W październiku 2011 Vega w barwach olimpijskiej reprezentacji Kostaryki U-23 prowadzonej przez Carlosa Watsona wziął udział w Igrzyskach Panamerykańskich w Guadalajarze. Zagrał wówczas w dwóch z pięciu meczów (z czego w jednym w pierwszej jedenastce), a Kostarykańczycy odpadli z męskiego turnieju piłkarskiego w półfinale, przegrywając z gospodarzem i późniejszym triumfatorem – Meksykiem (0:3), zajmując ostatecznie czwarte miejsce.

W seniorskiej reprezentacji Kostaryki Vega zadebiutował za kadencji selekcjonera Paulo Wanchope’a, 26 marca 2015 w zremisowanym 0:0 meczu towarzyskim z Paragwajem. Cztery miesiące później został powołany na Złoty Puchar CONCACAF, podczas którego rozegrał dwa z czterech możliwych meczów (jeden w wyjściowym składzie) i odpadł ze swoim zespołem w ćwierćfinale po porażce w dogrywce z późniejszym zwycięzcą turnieju – Meksykiem (0:1). W styczniu 2017 znalazł się w ogłoszonym przez Óscara Ramíreza składzie na Copa Centroamericana. Zagrał tam w trzech z pięciu spotkań (w dwóch w pierwszym składzie), zajmując czwarte miejsce w rozgrywkach.

Przypisy

  1. Rodolfo Martín: Deyver Vega reflexiona sobre su caída de la gloria al infierno. [w:] Al Día [on-line]. aldia.cr, 16 października 2012. [dostęp 2018-01-14]. (hiszp.).
  2. “Heredé la chispita de mi papá”. [w:] Diario Extra [on-line]. diarioextra.com, 15 kwietnia 2013. [dostęp 2018-01-14]. (hiszp.).
  3. De niño, Deyver Vega le pedía fotos a Walter Centeno y Alonso Solís. [w:] La Nación [on-line]. nacion.com, 24 grudnia 2014. [dostęp 2018-01-14]. (hiszp.).
  4. Daniel Jiménez: Deyver Vega y Juan Bustos Golobio no jugarán hasta que renueven con Saprissa. [w:] La Nación [on-line]. nacion.com, 1 lutego 2016. [dostęp 2018-01-14]. (hiszp.).
  5. Steffen Opheim: Deyver Vega klar for Brann. [w:] Nettavisen [on-line]. nettavisen.no, 2 marca 2016. [dostęp 2018-01-14]. (norw.).

Bibliografia

  • Deyver Vega w bazie National Football Teams (ang.)
  • Deyver Vega, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
  • D. Vega, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .
  • p
  • d
  • e
Składy reprezentacji Kostaryki
  • p
  • d
  • e
  • 1 Rojas
  • 2 Arlers
  • 3 Aguilar
  • 4 Calderón
  • 5 Martínez
  • 6 Peña
  • 7 Blanco
  • 8 Bustos Golobio
  • 9 Moya
  • 10 Vega
  • 11 Campbell
  • 12 Flores
  • 13 Crespo
  • 14 Mayorga
  • 15 J. Mora
  • 16 Soto (c)
  • 17 Tejeda
  • 18 Vargas
  • 19 Huertas
  • 20 A. Mora
  • 21 Rodríguez
  • trener: Quesada

Kostaryka

  • p
  • d
  • e

Kostaryka

  • p
  • d
  • e
Skład reprezentacji Kostaryki U-23 na Igrzyskach Panamerykańskich 2011
  • 1 Briceño
  • 2 Smith
  • 3 Dawson
  • 4 Johnson
  • 5 Montenegro
  • 6 Mora
  • 7 Blanco
  • 8 Davis
  • 9 McDonald
  • 10 Flores
  • 11 B. Vega
  • 12 Brown
  • 13 Sánchez
  • 14 Villalobos
  • 15 Ochoa
  • 16 Viales
  • 17 D. Vega
  • 18 Rojas
  • trener: Watson