Daniel Buren

Daniel Buren

Data i miejsce urodzenia	23 maja 1938 Boulogne-Billancourt
Narodowość	francuska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Strona internetowa

Daniel Buren (ur. 23 maja 1938 w Boulogne-Billancourt) – francuski malarz i teoretyk sztuki.

Życiorys

Studiował w École de Beaux-Arts w Paryżu. W 1965 odbyła się pierwsza wystawa jego obrazów i otrzymał nagrodę na Biennale w Paryżu, 1967 był członkiem grupy B.M.T.P. (wraz z O. Mossetem, A. Parmentierem i N. Toronim). W latach 70. opublikował teksty teoretyczne Limites critiques (1970) i Discordance/Cohérence (1976) będące postulatami całkowitego zerwania z tradycją malarską. Zredukował swoje malarstwo do elementarnych struktur - tworzył układy złożone z naprzemianległych białych i kolorowych pasów. Rozwijając tę zasadę zaczął wykorzystywać gotowe pręgowane tkaniny, zadrukowane w ten sam sposób arkusze papieru i przeźroczyste folie; prace wykonywał w konkretnych ramach danej wystawy i wnętrza. Swoim dziełom nie przypisuje żadnej wymowy - działania są uzależnione od kontekstów materialnych i duchowych, zmienności kolorów i formatów, z czym wiąże się pierwiastek czasu. Intencją neutralności swoich prac chce obalić mit artysty-twórcy, przekreślić indywidualizm i kierować się przeciw sztuczności sztuki tradycyjnej i nieuchronnej komercjalizacji dzieł artystycznych. W 1971 roku jego praca pt. Peinture-Sculpture została wycofana z VI Międzynarodowej Wystawy w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku^[1].

Przypisy

↑ Benjamin H. D. Buchloh: Guggenheim Muzeum w Nowym Jorku odwołuje wystawę Hansa Haackego i ogranicza udział Daniela Burena w Sixth Guggenheim International Exhibition: praktyki krytyki instytucji napotykają opór pokolenia minimalistów. W: Hal Foster, Rosalind Krauss, Yves-Alain Bois, Benjamin H. D. Buchloh, David Joselit: Sztuka po 1900 roku: modernizm, antymodernizm, postmodernizm. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 2023, s. 621-624. ISBN 978-83-213-5094-3.