Conductus

Konduktus – gatunek średniowiecznej wielogłosowej muzyki wokalnej pochodzący z XII wieku, w którym po raz pierwszy wszystkie głosy pochodziły z inwencji kompozytora.

Konduktus posiadał budowę pieśni zwrotkowej o stosunkowo prostej rytmice, niejednokrotnie wręcz tanecznej. Wykonywany był przed czytaniem Pisma Świętego, wprowadzając w tematykę danego tekstu. Z czasem przeniknął także do muzyki świeckiej. Tego typu utwory, zwykle 4-głosowe, posiadały budowę "akordową", stosowano w nich technikę nota contra notam (zwaną również punctus contra punctum, z czego wywodzi się późniejsza nazwa techniki polifonicznego łączenia głosów - kontrapunktu).

Bibliografia

  • Encyklopedia muzyki, AndrzejA. Chodkowski (red.), KrzysztofK. Baculewski, Warszawa: PWN, 2001, ISBN 83-01-13410-0, OCLC 749546185 .
Kontrola autorytatywna (forma muzyczna):
  • LCCN: sh85030811
  • GND: 4148271-2
  • BnF: 13568634k
  • BNCF: 68530
  • NKC: fd980114, ph224320
  • J9U: 987007552925905171
Encyklopedie internetowe:
  • PWN: 3924840
  • Britannica: art/conductus
  • БРЭ: 3897647