Ciabatta

Ciabatta [t͡ʃ aˈb a t .t a ] – włoski biały chleb, robiony z mąki pszennej i drożdży. Bochenek ciabatty jest wydłużony, szeroki i płaskawy. Po włosku słowo „ciabatta” oznacza „kapeć”. Od drugiej połowy lat 90. jest szeroko znana w Europie i Stanach Zjednoczonych, najczęściej używana jako pieczywo do kanapek^[1]^[2]. Za twórcę wypieku uznaje się Arnaldo Cavallariego, włoskiego piekarza, który wypiekł pierwszą ciabattę w 1982 roku^[1].

Każdy region Włoch ma swoją odmianę wypieku^{[potrzebny przypis]}. Z regionu jeziora Como chleb ma chrupiącą skórkę, jest miękki, ma puszysty środek i jest bardzo lekki. W Toskanii, Umbrii i Marche występują różne warianty ciabatty – od miękkiej skórki i gęstej masy, do chrupiącej skórki i lżejszej masy. W Rzymie często jest jedzona z oliwą wymieszaną z odrobiną soli^[2].