Bez limitu

Bez limitu
Wykonawca albumu studyjnego
2 plus 1
Wydany

1983

Nagrywany

1982–1983

Gatunek

synth pop, rock, nowa fala

Długość

38:31

Wydawnictwo

Tonpress

Producent

Janusz Kruk

Oceny
  • Matuk Lon 4.5/5 gwiazdek[1]
  • „Tylko Rock” 3/5 gwiazdek[2]
Album po albumie
Warsaw Nights
(1981) 		Bez limitu
(1983) 		Video
(1985)

Bez limitu – ósmy album studyjny polskiego zespołu 2 plus 1, wydany w 1983 roku przez wydawnictwo Tonpress.

Ogólne informacje

Płyta stanowiła odejście od folkowo-balladowego stylu zespołu na rzecz popularnego na początku lat 80. brzmienia new wave. Materiał został utrzymany w stylu popowo-rockowym z elementami elektroniki, a wszystkie teksty napisał Andrzej Mogielnicki[3]. Wiele z nich odwoływało się do ówczesnej sytuacji politycznej i społecznej w Polsce, w tym do panującego wtedy stanu wojennego. Płyta była nagrywana w studio przy ulicy Sándora Petőfiego na warszawskim Wawrzyszewie[4]. Szatę graficzną albumu zaprojektowała Maria Ihnatowicz. Równolegle z płytą ukazała się także 72-stronicowa książeczka Bez limitu z nutami i tekstami wszystkich dziesięciu piosenek, wydana przez Związek Polskich Autorów i Kompozytorów[5].

Płyta spotkała się z bardzo pozytywnymi opiniami i osiągnęła duży sukces komercyjny. Zdobyła status złotej za sprzedaż ponad 150 tysięcy egzemplarzy. Znalazły się na niej przeboje „Nic nie boli”, „Requiem dla samej siebie”, „Superszczur” i „XXI wiek (dla wszystkich nas)”. W ramach promocji nowego materiału zespół zagrał koncert podczas festiwalu w Opolu w 1983 roku, uznany za awangardowy[6]. Na potrzeby promocji płyty nakręcono również specjalny program telewizyjny.

Album został wznowiony na CD w 2003 roku przez Agencję Artystyczną MTJ, z zachowaną oryginalną listą ścieżek i szatą graficzną. W roku 2000 płyta została reedytowana przez wydawnictwo Tomi ze zmienioną okładką i zmodyfikowaną tracklistą. W 2019 album ukazał się ponownie na krążku winylowym[7].

Lista utworów

Wersja oryginalna

Strona A

  1. „Krach” – 3:56
  2. „Gorące telefony” – 3:38
  3. „China Boy” – 3:44
  4. „Boogie o 7 zbójach” – 3:14
  5. „Nic nie boli” – 4:09

Strona B

  1. „Requiem dla samej siebie” – 4:07
  2. „Superszczur” – 3:53
  3. „Gdy grali dla nas Rolling Stones” – 4:47
  4. „Hallo panie Freud” – 3:08
  5. „XXI wiek (dla wszystkich nas)” – 3:51

Reedycja Tomi

  1. „Krach”
  2. „China Boy”
  3. „Nic nie boli”
  4. „Requiem dla samej siebie”
  5. „Superszczur”
  6. „Gdy grali dla nas Rolling Stones”
  7. „Hallo panie Freud”
  8. „XXI wiek (dla wszystkich nas)”
  9. „Odpłyniesz wielkim autem”
  10. „Chińskie latawce”
  11. „Iść w stronę słońca”
  12. „Wielki mały człowiek”

Twórcy

2 plus 1:

Muzycy towarzyszący:

Przypisy

  1. ↑ Metamorfoza i pożegnanie. Recenzje Bez limitu i Antidotum 2 Plus 1. matuklon.com, 2015-06-24. [dostęp 2022-05-31]. (pol.).
  2. ↑ Wiesław Królikowski. Dwa Plus Jeden: Bez limitu. „Tylko Rock”. 5 (105), s. 52, 2000. ISSN 1230-2317. 
  3. ↑ Dwa Plus Jeden (2 Plus 1) in #1 Polish CD Store–Skok. polishmusic.ca. [dostęp 2009-06-07]. (pol.).
  4. ↑ Elżbieta Dmoch, 16 sierpnia 2008.
  5. ↑ Książeczka Bez limitu 2 plus 1 1984 rok. allegro.pl. [dostęp 2020-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-24)].
  6. ↑ Oficjalna strona zespołu Dwa Plus Jeden - Biografia. www.dwaplusjeden.pl. [dostęp 2009-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-22)]. (pol.).
  7. ↑ Bez limitu - Dwa Plus Jeden. empik.com. [dostęp 2022-05-31].

Bibliografia

  • p
  • d
  • e
Albumy studyjne
Minialbumy
Kompilacje
Wybrane piosenki
Zobacz także