Baling Haojian
 | Ta osoba nosi chińskie nazwisko Baling. |
| Miejsce śmierci | klasztor Xinkai (?) |
|---|---|
| Szkoła | yunmen |
| Linia przekazu Dharmy zen | Yunmen Wenyan |
| Nauczyciel | Yunmen Wenyan |
| Następca | Cheng Sansheng |
| Zakon | chan |
Baling Haojian (chiń. 巴陵顥鑑; pinyin Balíng Hàojiàn; kor. P’arung Hogam; jap. Haryō Kōkan; wiet. Ba Lăng Hạo Giám/Ba Lăng Hảo Kiểm) – chiński mistrz chan ze szkoły yunmen.
Życiorys
Był uczniem mistrza chan Yunmena Wenyana. Żył i nauczał w klasztorze Xinkai w mieście Baling w Yuezhou (obecnie miasto Yueyang w prowincji Hunan).
- W czasie ich pierwszego spotkania Yunmen spytal Balinga: „Mistrz Xuefeng powiedział: 'Otwórz bramę i wejdzie Bodhidharma.' Pytam cię, co to znaczy?”
- Baling powiedział: „Zatykanie nozdrzy mistrza.”
- Yunmen powiedział: „Król Ducha ziemi uwolnił swoje zło. Demon skacze z góry Sumeru do nieba Brahmy i zaciska nozdrza Niebiańskiego Cesarza! Dlaczego ukryłeś swoje ciało w Japonii?”
- Baling powiedział: „Lepiej, żeby mistrz nie zwodził ludzi.”
- Yunmen powiedział: „Zatykanie nozdrzy starego mnicha, jak chcesz to zrobić?”
- Baling milczał.
- Yunmen powiedział: „Teraz wiem, że tylko studiujesz ciąg słów[1].”
Gdy Baling objął pozycję nauczyciela, nie stworzył dokumentu sukcesji dla swoich uczniów. Używał tylko trzech przekształcających zdań, jako sposobu osiągnięcia istoty szkoły yunmen. Były to „Trzy Bariery Balinga”.
- Mnich spytał: „Co to jest Dao?”
- Baling powiedział: „Jasno widząca osoba wpada do studni.”
- Mnich spytał: „Czym jest 'nadęty pierzasty miecz?'”
- Baling powiedział: „Koralowe gałęzie podtrzymują księżyc.”
- Mnich spytał: „Czym jest stara pani chanu?”
- Baling powiedział: „Świeży śnieg w srebrnej misce.”
- Mistrz Baling pojawia się w gong’anie 13 i 100 w Biyan lu.
Linia przekazu Dharmy zen
Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.
- 39/12. Xuefeng Yicun (822-908)
- 40/13. Furong Lingxun (bd)
- 40/13. Jingqing Daofu (863-937) (także Shunde)
- 40/13. Cuiyan Yongming (bd)
- 40/13. Baofu Congzhan (zm. 928)
- 41/14. Zhaoqing Wendeng (884–972)
- 41/14. Baoci Wenqin (bd)
- 41/14. Yanshou Huilun (bd)
- 42/15. Guizong Daoquan (bd)
- 40/13. Xuansha Shibei (835-908)
- 41/14. Luohan Guichen (867-928)
- 42/15. Longji Shaoxiu (bd)
- 42/15. Tianbing Congyi (bd)
- 42/15. Qingqi Hongjin (bd)
- 42/15. Fayan Wenyi (885-958) szkoła fayan
- 40/13. Yunmen Wenyan (862-949) szkoła yunmen
- 41/14. Shuangquan Shikuang (bd)
- 42/15. Fuchang Weishan (bd)
- 41/14. Fengxian Congshen* (bd) *Daoshen?
- 42/15. Lianhua Fengxiang (bd)
- 42/15. Xiang Anzhu (bd)
- 41/14. Baling Haojian (bd)
- 42/15. Cheng Sansheng (bd)
- 41/14. Dongshan Shouchu (910-990)
- 42/15. Nanyue* Liangya (bd) *Fuyuan
- 43/16. Chenggu Jianfu (zm. 1045)
- 41/14. Deshan Yuanming (bd)
- 42/15. Wenshu Yingzhen (bd)
- 42/15. Bu’an Dao (bd)
- 43/16. Dongshan Xiaocong (bd)
- 44/17. Fori Qisong (1007-1072)
- 41/14. Xianglin Chengyuan (908-987)
Przypisy
- ↑ Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings, s. 296.
Bibliografia
- Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings. Wisdom Publications. Boston, 2000. ISBN 0-86171-163-7.
