Béla Balázs
Béla Balázs, 1910 | |||
Imię i nazwisko | Herbert Bauer | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 4 sierpnia 1884 | ||
Data i miejsce śmierci | 17 maja 1949 | ||
Narodowość | węgierska | ||
Dziedzina sztuki | poeta, krytyk filmowy, pisarz | ||
| |||
|
Béla Balázs [ˈbeːlɒ ˈbɒlaːʒ], właściwie Herbert Bauer[1] (ur. 4 sierpnia 1884 w Segedynie; zm. 17 maja 1949 w Budapeszcie) – węgierski teoretyk kina, estetyk, scenarzysta filmowy, pisarz i poeta pochodzenia żydowskiego[2].
Balázs jest autorem m.in. librett do jedynej opery Bartóka – Zamku Sinobrodego[2] oraz do baletu Drewniany książę[2] tegoż kompozytora. Jednym z jego przyjaciół był György Lukács[3].
Swoje pierwsze opracowanie na temat teorii filmu (Widzialny człowiek)[2][1] napisał w 1924, dało ono początek postrzeganiu filmu jako nowego środka wyrazu, tzw. teorii „film jako język“, która wywarła następnie wpływ na Eisensteina i Pudowkina. Napisał również scenariusz do filmowego debiutu Leni Riefenstahl Das blaue Licht (Niebieskie światło, 1932). Innym znanym jego filmem jest Gdzieś w Europie (1947).
W 1949 otrzymał Nagrodę Kossutha[2], a w 1958 nazwano jego imieniem nagrodę filmową[2].
Przypisy
- ISNI: 000000036857517X, 0000000110376413
- VIAF: 9842518
- LCCN: n81055682
- GND: 119010305
- NDL: 00432147
- LIBRIS: 64jll8zq0dxm0st
- BnF: 118899558
- SUDOC: 02670191X
- SBN: CFIV046367
- NLA: 35012595
- NKC: jn20000600620
- BNE: XX1216206
- NTA: 070728283
- BIBSYS: 90213959
- CiNii: DA01183303
- Open Library: OL740747A
- PLWABN: 9810654550205606
- NUKAT: n98084568
- J9U: 987007296269705171
- PTBNP: 479275
- CANTIC: a10418751
- LNB: 000284299
- NSK: 000657610
- CONOR: 15669091
- ΕΒΕ: 268828
- KRNLK: KAC200307006
- LIH: LNB:1uT;=Bg, LNB:gqE;=Bt
- NSZL: 33396
- PWN: 3873595
- Britannica: biography/Bela-Balazs
- Treccani: bela-balazs
- Universalis: bela-balazs
- ЕСУ: 41137
- NE.se: bela-balazs
- SNL: Béla_Balázs
- VLE: bela-balazs
- Catalana: 0006942
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 5453