Adiustacja (poligrafia)

Adiustacja – ręczne naniesienie na maszynopisach lub wydrukach dyspozycji dla osoby dokonującej składu i łamania tekstu. Dyspozycje te mają formę znaków korektorskich, dopisków tekstowych oraz ewentualnie innych potrzebnych oznaczeń.

Jest to czynność kończąca przygotowywanie materiałów tekstowych przez wydawcę przed wysłaniem ich do realizacji w przygotowalni poligraficznej (niegdyś zecernia, obecnie studio DTP), a następnie ponawiana podczas nanoszenia każdej korekty. Polega na opisaniu, w jaki sposób tekst powinien być sformatowany, zaznaczeniu niedostrzeżonych wcześniej usterek tekstu wraz z opisem ich poprawy, może zawierać inne potrzebne informacje (np. co zrobić w przypadku nadmiaru tekstu po sformatowaniu, sprawy organizacyjne dotyczące toku produkcji itp.).

W szczególności adiustacja może dotyczyć opracowania merytorycznego^[1], językowego (stylistycznego^[1] i ortograficznego^[1]) oraz techniczno^[1]-typograficznego. Może być nanoszona także przez więcej niż jedną osobę.

Adiustacji można także dokonywać w tłumaczeniach audiowizualnych (np. dubbingu) oraz podczas postprodukcji telewizyjnej (scenariusze, dialogi).

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Słownik terminologiczny informacji naukowej, MariaM. Dembowska, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1979, s. 23 .