Łopie

Łopie
Ilustracja
Budynek szkoły
Herb
Herb
Państwo

 Litwa

Okręg

 kowieński

Populacja (2001)
• liczba ludności


1 038[1]

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Łopie”
Ziemia54°58′40″N 24°00′40″E/54,977778 24,011111
Multimedia w Wikimedia Commons

Łopie (lt. Lapės, co po litewsku znaczy "lisy") – miasteczko kilka kilometrów na północ od Kowna, położone na prawym brzegu Wilij, na historycznej sienkiewiczowskiej (w szerokim znaczeniu) Laudzie.

Historia

Po raz pierwszy zostało wymienione w 1591 r. Miejscowość należała do Czackich, potem do starosty Siwickiego, następnie przeszła do Ratowtów, a w XIX wieku własność Kacpra i Józefy Sokołowskich. Mieszkańcy są w większości polskiego pochodzenia, ale język polski znają głównie ludzie starsi. Jeszcze w 1920 roku Łopie zamieszkiwało 55% Polaków, a w niektórych okolicznych parafiach (gminach) jak Kiejdany, Wędziagoła, Łopie, Skorule, Pacunele i Wodokty Polacy stanowili 80-90% wszystkich mieszkańców[2]. Zanik polskości spowodowały represje i szykany litewskie w okresie międzywojennym (lituanizacja), powojennw wypędzenia ("repatriacje") do centralnej Polski, wywózki na Wschód oraz eliminowanie wszelkich form polskiego szkolnictwa i życia kulturalnego w okresie międzywojennym i powojennym.

Zabytki[3]

  • Kościół pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela – zbudowany w 1620 r. w stylu renesansowym, ufundowany przez kasztelana witebskiego Lackiego.
  • Cmentarz z licznymi polskimi nagrobkami
  • Ruiny renesansowego pałacu z przełomu XVI i XVII wieku, otoczone fosą

Przypisy

  1. Kauno apskrities kaimo gyvenamosios vietovės ir jų gyventojai. Wilno: Urząd Statystyczny Rządu Republiki Litewskiej, 2002. ISBN 9986-589-85-1. (lit.).
  2. K. Buchowski, Polacy w niepodległym państwie litewskim, 1918-1940, Instytut Historii Uniwersytetu w Białymstoku, 1999, p. 22.
  3. Grzegorz Rąkowski: Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Litwie. Warszawa: Burchard Edition, 1999-10-16, s. 286. ISBN 83-87654-07-8.

Linki zewnętrzne

  • Łopie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 272 .
  • Łopie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 722 .
  • Jadwiga Gojlewicz o Łopiach współczesnych
  • Jadwiga Gojlewicz, Moja mała ojczyzna
  • Jadwiga Gojlewicz, Wspomnienia w polskim dialekcie Kowieńszczyzny o Łopiach i pobliskich Lepszyszkach (nagranie), Archiwum Historii Mówionej
  • Archiwalna strona Łopi (w języku litewskim). lapes.lt. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-09)].