Étienne Lenoir

Silnik Lenoira
Schemat silnika Lenoira

Étienne Lenoir, właśc. Jean-Joseph Étienne Lenoir (ur. 12 stycznia 1822 w Mussy-la-Ville (ob. Belgia), zm. 4 sierpnia 1900 w La Varenne-Saint-Hilaire) – wynalazca francuski pochodzenia belgijskiego.

W 1860 zbudował pierwszy użyteczny silnik spalinowy, dwusuwowy, jednocylindrowy, pracujący na mieszance gazu miejskiego i powietrza, o mocy 8,8 kW, bazujący na idei Philippe'a Lebona.[1]

Jego prosty silnik poruszał pojazd, który przejechał trasę między Paryżem a Joinville-le-Pont. Silnik ten był umieszczony w starym wozie konnym, więc koła poruszały się za pośrednictwem łańcucha wokół kół osi.

Silnik Lenoira otrzymał dnia 24 stycznia 1860 r. francuski patent nr 43624.

Étienne Lenoir w 1871 roku uzyskał obywatelstwo francuskie[1]

Przypisy

  1. a b Jacques Wolgensinger: André Citroën. Paris: Flammarion, 1991, s. 61. ISBN 2-08-066484-0.
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000037855951
  • VIAF: 25403189
  • LCCN: nb2008011415
  • GND: 119002493
  • BnF: 14976365k
  • SUDOC: 169608190
  • NKC: ntk2017962398
  • PWN: 3931580
  • Britannica: biography/Etienne-Lenoir
  • БРЭ: 2140032
  • VLE: jean-joseph-etienne-lenoir
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 36009