Positiekleding

Positiekleding (kleding voor de vrouw 'in zekere positie') of zwangerschapskleding wordt in sommige culturen door zwangeren gedragen als aanpassing aan veranderingen in lichaamsgrootte tijdens de zwangerschap. Speciale kleding is noodzakelijk omdat vooral de buik van zwangeren enorm kan groeien. Tijdens de zwangerschap neemt het lichaamsgewicht gemiddeld met 12-16 kg toe.^[1] Een slanke zwangere merkt al vanaf de 11e week dat de kleding strakker gaat zitten.^[2]

Geschiedenis

De eerste positiekleding dateert van de middeleeuwen. Oorspronkelijk vermaakten vrouwen als ze in verwachting raakten hun kleding om ruimte te maken voor de groeiende buik (en voor de groeiende borsten).^[3] Met inhaalkoorden konden wijde jurken aan de situatie worden aangepast.^[4]

Vanaf de 17e eeuw werd via de kleding de zwangerschap van een vrouw vooral verborgen gehouden.^[5]

Aan het eind van de 19e eeuw werd wel een korset gedragen om de zwangerschap te verbergen.^[6] Het dragen van een korset tijdens de zwangerschap kan echter een verzakking van de baarmoeder veroorzaken. Rond de eeuwwisseling ontstond de reformbeweging, waarin er voor gepleit werd dat vrouwen gezondere kleding moesten gaan dragen.^[7]

Toen vrouwen vanaf de jaren 1970 veelvuldig pantalons gingen dragen werden er ook broeken gemaakt die aan de voorzijde waren voorzien van elastische stof, die ruimte kon bieden tot aan het eind van de zwangerschap. Met een elastiek of koord rond de taille kan de broek op maat ingesteld worden, zodat deze niet afzakt.

Om de steeds zwaarder wordende buik extra ondersteuning te bieden, en om het bekken te ondersteunen ter voorkoming of vermindering van bekkeninstabiliteit, kan de vrouw een zwangerschapsband gaan dragen.

Zie de categorie Positiekleding van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.