Ottomaans-Venetiaanse oorlogen

De Ottomaans-Venetiaanse oorlogen waren een serie conflicten in het oostelijke Middellandse Zee gebied. Ze werden uitgevochten tussen de republiek Venetië en het Ottomaanse rijk in de periode van 1423 tot 1718.

De eerste Ottomaans-Venetiaanse oorlog (1423–1430), resulteerde in de verovering van Thessalonika door het Ottomaanse rijk.
De tweede Ottomaans-Venetiaanse oorlog (1463–1479), resulteerde in de verovering van de Venetiaanse kruisvaarderstaat Negroponte, de Cycladen, Limnos en Venetiaans Albanië door de Ottomanen.
De derde Ottomaans-Venetiaanse oorlog (1499–1503), resulteerde in de verovering van meer eilanden in de Egeïsche Zee, van een aantal Venetiaanse steunpunten op Morea door het Ottomaanse rijk.
De vierde Ottomaans-Venetiaanse oorlog (1537–1540), resulteerde opnieuw in de verovering van eilanden in de Egeïsche Zee, en van de laatste Venetiaanse steunpunten op Morea.
De vijfde Ottomaans-Venetiaanse oorlog (1570–1573), resulteerde in de verovering van Cyprus door het Ottomaanse rijk, en het verlies van hun vloot in de Slag bij Lepanto.
De zesde Ottomaans-Venetiaanse oorlog (1645–1669) of Kretenzische oorlog, resulteerde in de verovering van Kreta door het Ottomaanse rijk.
De zevende Ottomaans-Venetiaanse oorlog (1684–1699) of Moreaanse oorlog, resulteerde in de verovering van Morea (Peloponnese) en een deel van Dalmatië door Venetië.
De achtste en laatste Ottomaans-Venetiaanse oorlog (1714–1718) of Tweede Moreaanse oorlog, resulteerde in de herovering van Morea en van de laatste Venetiaanse steunpunten in de Egeïsche Zee door het Ottomaanse rijk.