Julian Alaphilippe

Julian Alaphilippe
Alaphilippe als wereldkampioen op de weg, 2020.
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	11 juni 1992
Geboorteplaats	Saint-Amand-Montrond, Frankrijk
Nationaliteit	Frankrijk
Lengte	173 cm
Gewicht	62 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Soudal Quick-Step
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Klimmer, klassiekerrenner
Ploegen
2013 2014–heden	Etixx-iHNed Quick-Step
Beste prestaties
Milaan-San Remo	1e (2019)
Amstel Gold Race	4e (2019)
Luik-Bastenaken-Luik	2e (2015, 2021)
Ronde van Lombardije	2e (2017)
Ronde van Italië	1 etappezege
Ronde van Frankrijk	5e (2019) 6 etappezeges
Ronde van Spanje	1 etappezege
WK op de weg	1e (2020, 2021)
Overige
Zeges:
Ronde van Californië Waalse Pijl Clásica San Sebastián Strade Bianche Brabantse Pijl	2016 2018, 2019, 2021 2018 2019 2020
Medailles
Wereldkampioenschappen 1 Imola 2020 Wegwedstrijd 1 Leuven 2021 Wegwedstrijd Europese kampioenschappen 2 Plumelec 2016 Wegwedstrijd
Portaal    Wielersport

Julian Alaphilippe (Saint-Amand-Montrond, 11 juni 1992) is een Frans wegwielrenner en voormalig veldrijder die sinds 2014 voor dezelfde ploeg rijdt, vanaf 2023 Soudal Quick-Step geheten. In 2020 en 2021 werd hij wereldkampioen wielrennen op de weg. Hij is de broer van wielrenner Bryan Alaphilippe.

Carrière

Jeugd

Alaphilippe begon zijn carrière in het veldrijden.^[1] Zo werd hij begin 2010 tweede op het wereldkampioenschap, hij moest het in de sprint-à-deux afleggen tegen thuisrijder Tomáš Paprstka. In 2012 en 2013 werd hij nog wel Frans beloftenkampioen, en eind 2012 werd hij derde op het Europees kampioenschap, toch koos Alaphilippe voor de weg.

Dat hij ook een uitstekend wegrenner was bleek in de zomer van 2012: rijdende voor Armée de Terre won hij een etappe en bijna het eindklassement van de Coupe des Nations Ville Saguenay.

In 2013 tekende hij een contract bij Etixx-iHNed, een continentale ploeg uit Tsjechië. Tussen de profs won hij een etappe in de Ronde van Bretagne, en presteerde hij goed op het EK en het WK. Bij de beloften won hij ritten in de Ronde van Thüringen en de prestigieuze Ronde van de Toekomst.

2014

Vanaf 2014 kwam hij, net als zijn oud-ploeggenoot bij Etixx-iHNed Petr Vakoč, uit voor Etixx-Quick Step. Hij stak voor het eerst zijn neus aan het venster tijdens de Ronde van Catalonië, dit door in de eerste etappe derde en in de tweede etappe vierde te worden, in de vijfde etappe moest hij zelfs enkel Luka Mezgec laten voorgaan. Tijdens de Ronde van de Ain in augustus boekte hij zijn eerste overwinning, hij won er de slotrit.

2015

In 2015 waren de Ardennenklassiekers zijn eerste doel, hij werd zeer verrassend tweede in de Waalse Pijl achter Alejandro Valverde. Enkele dagen later werd hij opnieuw tweede achter Valverde in Luik-Bastenaken-Luik. Vervolgens reed hij de Ronde van Californië, waar hij ritwinst en een tweede plek in het eindklassement behaalde. In oktober werd bij Alaphilippe de ziekte van Pfeiffer geconstateerd. Hij reed het wereldkampioenschap in Richmond om deze reden niet uit.

2016

Ook in 2016 werd Alaphilippe tweede in de Waalse Pijl. Hij wist later de Ronde van Californië te winnen. In de Ronde van Frankrijk voerde hij verschillende dagen het jongerenklassement aan. In de tweede rit eindigde hij tweede, achter Peter Sagan. Op de Olympische Spelen behaalde Alaphilippe namens Frankrijk een vierde plaats in de wegrit.

2017

Alaphilippe reed in 2017 een succesvolle Parijs-Nice. Hij won hierin een etappe en schreef zowel het puntenklassement als het jongerenklassement op zijn naam. Tijdens de Ronde van het Baskenland liep hij bij een valpartij een blessure aan zijn rechter knieschijf op. Hierdoor kon hij niet deelnemen aan de Ardennenklassiekers en de Ronde van Frankrijk. Later in het jaar reed hij wel de Ronde van Spanje, waarin hij de achtste etappe won. Het was zijn eerste ritzege in een grote ronde.

2018

In 2018 won hij zijn eerste klassieker, door in de Waalse Pijl de maat te nemen van Alejandro Valverde. In de Ronde van Frankrijk won hij twee etappes en schreef hij het bergklassement op zijn naam. In augustus won Alaphilippe ook de Clásica San Sebastián.

2019

Alaphilippe begon in 2019 sterk met twee etappezeges in de Ronde van San Juan. In maart won hij de Strade Bianche en twee etappes in de Tirreno-Adriatico. Een week later schreef hij Milaan-San Remo op zijn naam. Later in het voorjaar werd hij in de Amstel Gold Race vlak voor de streep ingehaald door onder andere latere winnaar Mathieu van der Poel, maar won enkele dagen later wel voor de tweede keer in zijn carrière de Waalse Pijl.

In de Ronde van Frankrijk schreef hij de derde etappe naar Epernay en de dertiende etappe (individuele tijdrit rond Pau) op zijn naam. Hij droeg tevens 14 dagen de gele trui, die hij definitief moest afstaan na de negentiende etappe. Hij zou uiteindelijk 5de eindigen in het eindklassement. Voor zijn aanvalslustige Tour, kreeg hij ook de Superstrijdlust.^[2]

2020

Alaphilippe wint een etappe in de Ronde van Frankrijk en wint een week na de Tour het wereldkampioenschap in Imola. In het voorjaar won hij de Brabantse Pijl. In de Ronde van Vlaanderen liep hij breuken op in zijn hand nadat hij in de finale op een motor was gereden.

2021

In regenboogtrui wint Alaphilippe de eerste etappe van de Ronde van Frankrijk en draagt één dag de gele trui. In het najaar werd Alaphilippe in Leuven voor de tweede maal op rij wereldkampioen.

2022

Door valpartijen is 2022 een teleurstellend seizoen. Tijdens Luik-Bastenaken-Luik komt Alaphilippe zwaar ten val. Landgenoot Romain Bardet, die eveneens betrokken was bij de valpartij, hielp Alaphilippe uit de vijf meter diepe beek. Gezien de toestand van Alaphilippe was dit volgens Bardet een zeer spannende en choquerende situatie.^[3] De renner breekt twee ribben, een schouderblad en houdt tevens een klaplong over aan de valpartij. De Fransman miste hierdoor de Ronde van Frankrijk. In de Ronde van Spanje kwam Alaphilippe wederom hard ten val en verlaat voortijdig de wedstrijd.

2023

In de start van het seizoen won hij de Faun-Ardèche Classic, in de sprint om de eindzege was hij sneller dan landgenoot David Gaudu.^[4] Zijn volgende succes was in het Critérium du Dauphiné, hij won de tweede etappe. In de Ronde van Frankrijk liet hij zich veel zien, hij was zeven etappes actief in de aanval. Verder in het najaar behaalde hij enkel twee top tien klasseringen; hij werd negende in de GP van Quebec en achtste in de Coppa Bernocchi.

2024

Zijn twaalfde jaar bij de Belgische ploeg Soudal Quick-Step begon voor Alaphilippe niet voortvarend. In de Strade Bianche van dat jaar kwam hij voor de tweede keer van het seizoen ten val.^[5] Na, voor Alaphilippe, een matig voorjaar reed hij in de Ronde van Romandië betere resultaten en kon hier beter meekomen bergop met de klassementsrenners. Als volgt reed hij de Ronde van Italië. In de zesde etappe greep hij net naast de zege; hij moest Pelayo Sánchez voor zich laten. In de 12e etappe zat hij voor de vierde maal mee in de vlucht. Hij reed lange tijd met de Italiaan Mirco Maestri aan de kop van de wedstrijd. Op de laatste klim van deze etappe moest Maestri lossen. Alaphilippe kon geen tegenstand meer dulden van Jhonatan Narváez en Quinten Hermans en reed zodoende solo naar de finish.^[6] Door deze etappezege volbracht hij als tiende Franse renner de trilogie van etappezeges in Grote Rondes.

Palmares

Overwinningen

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 2014 2015 2016 41e   2017 68e (1)  2018 33e (2)   2019 5e (2)   2020 36e (1)  2021 30e (1)  2022 opgave   2023 33e   2024  (1)  (*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar Milaan-San Remo Ronde van Vlaanderen Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Brabantse Pijl Waalse Pijl Strade Bianche WK op de weg Wereld­ranglijsten 2014 opgave opgave 14e 93e (UWT) 2015 7e 2  ↑ 19e 2  ↑ opgave 28e (UWT) 2016 6e 23e 60e 8e 2  ↑ 29e (UWT) 2017 3  ↑ 2  ↑ 10e 18e (UWT) 2018 35e 7e 4e 1  ↑ 8e 8e (UWT) 2019 1  ↑ 4e 16e 2  ↑ 1  ↑ 1  ↑ 28e 2  (UWR) 2020 2  ↑ opgave 5e 1  ↑ 24e  ↑ 6e (UWR) 2021 16e 42e 6e 2  ↑ 6e 1  ↑ 2  ↑  ↑ 2022 opgave 51e opgave 4e 58e 51e 2023 11e 51e 86e 36e 43e opgave 2024 9e 70e opgave

Resultaten in kleinere rondes

Jaar	Tour Down Under	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Ronde van Catalonië	Ronde van het Baskenland	Ronde van Romandië	Critérium du Dauphiné	Eneco Tour
2014	68e			83e			57e
2015		43e		opgave		opgave	opgave	10e
2016				opgave			6e
2017		5e (1)			opgave
2018		18e			35e (2)		21e (1)
2019			6e (2)		opgave (1)		35e (1)
2020		16e
2021			41e (1)
2022			33e		24e (1)
2023			30e				10e (1)
2024	6e		62e			33e

Ploegen

• 2013 – Etixx-iHNed
• 2014 – Omega Pharma-Quick-Step
• 2015 – Etixx-Quick Step
• 2016 – Etixx-Quick Step
• 2017 – Quick-Step Floors
• 2018 – Quick-Step Floors
• 2019 – Deceuninck–Quick-Step
• 2020 – Deceuninck–Quick-Step
• 2021 – Deceuninck–Quick-Step
• 2022 – Quick Step-Alpha Vinyl
• 2023 – Soudal-Quick Step
• 2024 – Soudal-Quick Step

Bronnen, noten en/of referenties Mediabestanden Commons heeft mediabestanden in de categorie Julian Alaphilippe. (en) Profiel van Julian Alaphilippe op ProCyclingStats ↑ Lefevere haalt ook veldrijder Alaphilipe. Gearchiveerd op 18 juli 2018. ↑ Nóg een prijs voor Julian Alaphilippe, hij wint ook de Superstrijdlust. sporza.be (28 juli 2019). Gearchiveerd op 21 juli 2023. Geraadpleegd op 21 juli 2023. ↑ (fr) Liège-Bastogne-Liège : victime d'une violente chute, Julian Alaphilippe poursuit son histoire contrariée avec la Doyenne. francetvinfo.fr (24 april 2022). Gearchiveerd op 21 juli 2023. Geraadpleegd op 21 juli 2023. ↑ Julian Alaphilippe maakt indruk: Fransman toont goeie benen en wint lastige Faun-Ardèche Classic. nieuwsblad.be (25 februari 2023). Gearchiveerd op 21 juli 2023. Geraadpleegd op 21 juli 2023. ↑ Middendorp, Koen, Julian Alaphilippe komt met de schrik vrij na val in Strade Bianche. WielerFlits (3 maart 2024). Geraadpleegd op 16 mei 2024. ↑ (en) Giro d'Italia: Julian Alaphilippe rides clear to win stage 12. BBC Sport (16 mei 2024). Geraadpleegd op 16 mei 2024.

Voorganger: Mads Pedersen 2019

Wereldkampioen wielrennen 2020 Imola

Opvolger: Julian Alaphilippe 2021

Voorganger: Julian Alaphilippe 2020

Wereldkampioen wielrennen 2021 Leuven

Opvolger: Remco Evenepoel 2022

Voorganger: Warren Barguil 2017

Winnaar bergklassement in de Ronde van Frankrijk Julian Alaphilippe 2018

Opvolger: Romain Bardet 2019