Johan Adolf van Nassau-Usingen

Johan Adolf
Prins Johan Adolf van Nassau-Usingen
Militaire informatie
Rang Kolonel der infanterie 1752
Kolonel der cavalerie 1758
Brigadegeneraal der cavalerie 1761
Maréchal de camp 1762
Generaal-majoor der fuseliers 1764
Luitenant-generaal 1777
Slagen/oorlogen Zevenjarige Oorlog:
Slag bij Hastenbeck 1757
Slag bij Sandershausen 1758
Slag bij Lutterberg 1758
Slag bij Bergen 1759
Slag bij Minden 1759
Beleg van Kassel
Beleg van Wolfenbüttel
Slag bij de Brücker Mühle 1762
Beierse Successieoorlog
Huis Nassau-Usingen
Vader Karel van Nassau-Usingen
Moeder Christiane Wilhelmina van Saksen-Eisenach
Geboren 19 juli 1740
Biebrich
Gestorven 10 december 1793
Wiesbaden
Begraven Laurentiuskerk, Usingen
Partner Carolina Wilhelmina Freiin von Reischach zum Reichenstein
Religie Calvinistisch
Wapenschild
Het wapen van de Walramse Linie sinds 1660

Johan Adolf van Nassau-Usingen (Biebrich 19 juli 1740 - Wiesbaden 10 december 1793)[1][2] was generaal in Franse en Pruisische dienst. Hij stamt uit de Walramse Linie van het Huis Nassau.

Biografie

Johan Adolf was de derde en jongste zoon van vorst Karel van Nassau-Usingen en Christiane Wilhelmina van Saksen-Eisenach,[1][2][3] dochter van hertog Johan Willem van Saksen-Eisenach en Magdalene Sibylle van Saksen-Weissenfels.[2][3][4][5]

In 1749 ging Johan Adolf met zijn oudere broers naar de Nederlanden. Hij verbleef drie jaar voor zijn opleiding in Utrecht. In 1752 trad hij in Franse dienst en werd kolonel. Hij ontving het regiment infanterie van de graaf von Fersen. In 1758 verruilde hij dat voor het regiment cavalerie Nassau-Saarbrücken.

Tijdens de Zevenjarige Oorlog was hij van 1757 tot 1761 met de Franse troepen in Duitsland. Hij was aanwezig bij de veldslagen bij Hastenbeck, Sandershausen, Lutterberg, Bergen en Minden, verder bij de belegering van Kassel en Wolfenbüttel, evenals bij de gevechten bij Grüneberg en Amöneburg. In de Slag bij Sandershausen werd hij in de linkerschouder geraakt.

In 1760 kreeg Johan Adolf de Orde Pour le Mérite militaire.[6] In 1761 werd hij brigadegeneraal van de cavalerie en in 1762 maréchal de camp. In 1763 ontving hij de Paltse Hubertus Orde.

In 1764 trad Johan Adolf in Pruisische dienst onder koning Frederik II. Johan Adolf werd generaal-majoor en ontving het regiment fuseliers nr. 47 (Grabow). In de Beierse Successieoorlog was hij bij het leger van prins Hendrik van Pruisen ingedeeld. Op 11 januari 1777 werd Johan Adolf luitenant-generaal. Hij werd beschuldigd van het verduisteren van legerfondsen, waarop hij op 25 november 1778 verontwaardigd de dienst verliet.

Johan Adolf was gehuwd met Carolina Wilhelmina Freiin von Reischach zum Reichenstein (1740–1804).[7]

Johan Adolf overleed in Wiesbaden in 1793 en werd begraven in de Laurentiuskerk te Usingen.

  • Slot Biebrich
    Slot Biebrich
  • Laurentiuskerk, Usingen
    Laurentiuskerk, Usingen
Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Johann Adolph von Nassau-Usingen op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  • dr. A.W.E. Dek, Genealogie van het Vorstenhuis Nassau, Europese Bibliotheek, Zaltbommel, 1970.
  • J.G. Hagelgans, Nassauische Geslechtstafel des Walramischen Stammes, Frankfurt/Leipzig, 1753.
  • Michel Huberty, Alain Giraud, F. & B. Magdelaine, l’Allemagne Dynastique. Tome I Hesse-Reuss-Saxe, Alain Giraud, Le Perreux, 1976.
  • Michel Huberty, Alain Giraud, F. & B. Magdelaine, l’Allemagne Dynastique. Tome III Brunswick-Nassau-Schwarzbourg, Alain Giraud, Le Perreux, 1981.
  • Anton Balthasar König, Johann Adolph von Nassau-Usingen, in: Biographisches Lexikon aller Helden und Militairpersonen, welche sich in Preußischen Diensten berühmt gemacht haben. Band 3, Arnold Wever, Berlijn, 1790.
  • Kurt von Priesdorff, Soldatisches Führertum. Band 2, Hamburg, [ca. 1937], p. 20, nr. 544.
  • F.W. Theodor Schliephake, Geschichte der Grafen von Nassau. Von den ältesten Zeiten bis auf die Gegenwart. Auf der Grundlage urkundlicher Quellenforschung, 1867 (2 delen).
  • Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln. Stammtafeln zur Geschichte europäischen Staaten. Neue Folge, Marburg 1978-1982.
  • dr. Christian Spielmann, Geschichte von Nassau, Wiesbaden/Montabaur, 1909-1926 (3 delen).
  • J.M. van der Venne en Alexander A.M. Stols, Geslachts-Register van het Vorstenhuis Nassau, Maastricht, 1937.
  • A.A. Vorsterman van Oyen, Het vorstenhuis Oranje-Nassau. Van de vroegste tijden tot heden, A.W. Sijthoff en J.L. Beijers, Leiden en Utrecht, 1882.
  • A. von Witzleben, Genealogie und Geschichte des Hauses Nassau, Stuttgart, 1854.
  • Medieval Lands - Nassau.
  • Medieval Lands - Thuringia.

Voetnoten

  1. ↑ a b Huberty et al. (1981).
  2. ↑ a b c Medieval Lands - Nassau. Gearchiveerd op 30 juli 2023.
  3. ↑ a b Dek (1970).
  4. ↑ Huberty et al. (1976).
  5. ↑ Medieval Lands - Thuringia. Gearchiveerd op 21 juni 2023.
  6. ↑ König (1790), p. 81. In het hier aangegeven jaar stond Johan Adolf echter nog in koninklijke Franse dienst.
  7. ↑ Dit wordt vermeld in het artikel over Johan Adolf op de Duitstalige Wikipedia, waarbij verwezen naar de bronvermeldingen op Carolina Wilhelmina Freiin von Reischach zum Reichenstein. Geen enkele andere genealogie vermeldt het huwelijk van Johan Adolf. Gearchiveerd op 29 april 2023.