Heleen de Coninck

Heleen de Coninck
Heleen de Coninck
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum 22 januari 1977
Geboorteplaats Wageningen
Wetenschappelijk werk
Vakgebied Milieukunde
Promotor Frans Berkhout
Instituten Radboud Universiteit
officiële website

Heleen C. de Coninck (Wageningen, 22 januari 1977) is een Nederlands klimaatonderzoeker.[1] Ze is hoogleraar aan de Technische Universiteit Eindhoven[2], en aan de Radboud Universiteit Nijmegen.[3][4][5] Ze is daarnaast plaatsvervangend voorzitter van de Wetenschappelijke Klimaatraad, een onafhankelijke raad die in 2022 werd opgezet en het kabinet adviseert over klimaatbeleid.[6]

Ze is specialist in internationaal klimaatbeleid, overdracht van technologie, en energietechnologie, inclusief de afvang en opslag van koolstofdioxide.[7][8]

Ze was in 2018 een van de hoofdauteurs van het tussentijds rapport Global Warming of 1.5 °C (SR15) van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC; de Intergouvernementele Werkgroep inzake Klimaatverandering)[9][10] en was een van de schrijvers van het derde deel van het zesde rapport van de IPCC dat werd gepubliceerd in april 2022 (AR6-WGIII).[11] Haar bijdragen aan het werk van het IPCC leverde haar een "stukje" van de Nobelprijs voor de Vrede op, die in 2007 aan de IPCC werd toegekend.[12]

Biografie

De Coninck studeerde Scheikunde en Milieu-natuurwetenschappen aan de Radboud Universiteit en promoveerde in 2009 aan de Vrije Universiteit in Amsterdam.[13]

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ Tienduizenden mensen lopen mee met Klimaatmars in Amsterdam. NU (10 maart 2019). Gearchiveerd op 10 maart 2019. Geraadpleegd op 10 maart 2019.
  2. ↑ (en) Heleen De Coninck. www.tue.nl. Gearchiveerd op 27 oktober 2021. Geraadpleegd op 26 september 2021.
  3. ↑ Marcel aan de Brugh en Paul Luttikhuis, ‘Ik blijf geloven dat de wereld te redden is’. NRC (5 oktober 2018). Gearchiveerd op 14 augustus 2020. Geraadpleegd op 10 maart 2019.
  4. ↑ ‘Iedereen moet in actie komen voor het milieu, ook de overheid’. Trouw. Gearchiveerd op 5 december 2018. Geraadpleegd op 10 maart 2019.
  5. ↑ Luttikhuis, Paul, Klimaat: liever kennis dan geld delen. NRC (10 december 2015). Gearchiveerd op 3 augustus 2021. Geraadpleegd op 10 maart 2019.
  6. ↑ Zaken, Ministerie van Algemene, Koninklijk Besluit tot instelling van de Wetenschappelijke Klimaatraad - Besluit - Rijksoverheid.nl. www.rijksoverheid.nl (29 oktober 2022). Geraadpleegd op 15 september 2023.
  7. ↑ Mickey Steijaert, Stop meer CO2 onder de grond. de Volkskrant (12 september 2017). Geraadpleegd op 10 maart 2019.
  8. ↑ Mark Middel, Luuk Sengers en Evert de Vos, De Nederlandse industrie gaat vrolijk door met het uitstoten van broeikasgassen. De Groene Amsterdammer (17 mei 2017). Gearchiveerd op 23 mei 2019. Geraadpleegd op 10 maart 2019.
  9. ↑ Geuze, Susanne, Heleen de Coninck schrijft mee aan nieuw VN-klimaatrapport. Vox magazine (3 oktober 2018). Gearchiveerd op 10 augustus 2021. Geraadpleegd op 10 maart 2019.
  10. ↑ Maarten Keulemans, ‘Hier redden we ons wel, zelfs als we land of steden moeten opgeven’. de Volkskrant (29 november 2019). Geraadpleegd op 1 december 2019.
  11. ↑ IPCC (2022). Climate Change 2022 : Mitigation of Climate Change. Summary for Policymakers. Gearchiveerd op 7 augustus 2022. Geraadpleegd op 10 april 2022.
  12. ↑ Door Michael Persson, Zelfkritiek is er niet meer. de Volkskrant (20 maart 2010). Geraadpleegd op 10 maart 2019.
  13. ↑ Coninck, H.C. de (Helena Catharina), 1977-, PrimaveraQuint ([2009]). Technology rules! : can technology-oriented agreements help address climate change?. s.n., S.l.. ISBN 9789086593545.